Η υφαντουργία γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη στην Κυθρέα, όπως και σε άλλες περιοχές της Κύπρου, κατά το α΄ μισό του 20ού αιώνα. Οι περισσότερες γυναίκες διδάσκονταν την τέχνη κατεργασίας παραδοσιακών πρώτων υλών (λιναριού, βαμβακιού, μαλλιού και μεταξιού), καθώς και την τέχνη της ύφανσης, από τις μητέρες και τις γιαγιάδες τους. Κάθε νοικοκυριό είχε τον αργαλειό του, με τον οποίο οι υφάντριες κατασκεύαζαν υφαντά για την προίκα τους και τις ανάγκες της οικογένειας και του νοικοκυριού τους. Οι Κυθρεώτισσες αναλάμβαναν επίσης παραγγελίες για διάθεση υφαντών στην αγορά. Ανάμεσα στις εκατοντάδες υφάντριες που εργοδοτούσε ο γνωστός βιομήχανος στη Λευκωσία Κώστας Χριστοδούλου προμηθεύοντας τους σχέδια και νήματα, ήταν γυναίκες από την Κυθρέα, τη Βώνη, το Παλαίκυθρο και το Τραχώνι.

Πηγή: Αριστείδου Α., «Η σηροτροφία στην Κυθρέα», στο Κατάλογος Έκθεσης: Κυθρέα, η γη των Χύτρων. Αρχαιότητες, κειμήλια και θησαυροί, Λευκωσία 2016, 92-95.