Επίτιμος πρόεδρος: Μιχάλης Αντρέου
Χαραλάμπους Σπύρου 3, 1026 Λευκωσία
τηλ: 99 651696 / 22 433901

Πρόεδρος: Μιχάλης Παναγή
Παύλου Λιασίδη 30Α, Αρχάγγελος, Λακατάμια
99 622081 | e-mail: xytroikythreas@gmail.com


Ιστορία

Η αρχική συζήτηση για την Ίδρυση του Αθλητικού Συλλόγου Κυθρέας «οι Χύτροι» ανήκει στους Ανδρέα Μακρή, Γεώργιο Χειλά, Ανδρέα Ζαμπά, Ανδρέα Γεωργίου και μ. Δημητράκη Παφίτη. Σε αυτούς κυρίως, οι οποίοι ένα βράδυ του 1957 στο καφενείο του Γεωργίου Πετάση στην ενορία Χαρδακιώτισσα, ανέπτυξαν και συζήτησαν την ιδέα για την ίδρυση του Σωματείου.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και αφού η ιδέα βρίσκει πρόσφορο έδαφος μεταξύ των κατοίκων της Κυθρέας, γίνεται έκτακτη συνεδρίαση στο δημοτικό σχολείο της Χαρδακιώτισσας στην οποία παρίστανται αρκετοί συγχωριανοί. Εκεί αποφασίζεται ομαδικά πια η ίδρυση του Σωματείου και καθένας από τους παρευρισκόμενους αναλαμβάνει να πλησιάσει και εξεύρει μέλη. Επίσης αναγνωρίζεται η ανάγκη οικήματος και για τον σκοπό αυτό ενοικιάζεται το κάτω μέρος σπιτιού το οποίο ανήκει στην Λουκία Γιαννακού. Στο οίκημα αυτό γίνεται η πρώτη Γενική Συνέλευση, κατά την οποία εγκρίνεται το καταστατικό του Σωματείου και εκλέγεται το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο αποτελείτο μεταξύ άλλων από τους πιο κάτω:

Ανδρέας Μακρής : Πρόεδρος
Μιχαήλ Ανδρέου : Γραμματέας
Ανδρέας Χειλάς : Ταμίας
Ανδρέας Ζαμπάς : Μέλος
Ανδρέας Γεωργίου : Μέλος
Γεώργιος Κούλας: Μέλος

Ένας από τους κύριους στόχους του νεοϊδρυθέντος Σωματείου ήταν η οργάνωση ποδοσφαιρικής ομάδας. Έμψυχο υλικό υπήρχε αρκετό, γιατί, μόλις το γεγονός έγινε γνωστό, αρκετοί νέοι έτρεξαν πρόθυμα για να βοηθήσουν στην ίδρυση και οργάνωση της ποδοσφαιρικής ομάδας. Την αρχική ομάδα του Σωματείου, η οποία χαρακτηριζόταν από άριστο ήθος, αποτελούσαν οι πιο κάτω:

Μιχαλάκης Γιασίτης
Μιχαλάκης Λοϊζίδης
Ανδρέας Γεωργίου
Δημήτρης Κυριάκου
Θεόδωρος Πετάσης
Χριστάκης Καραολιάς
Νάκης Μιχαήλ
Μάκης Λ. Χατζηχρίστου
Ανδρέας Ασιώτης
Ανδρέας Θωμά
Κώστας Βλίγκας.

Μετά από αίτηση του Σωματείου παραχωρήθηκε από το Δημαρχείο Κυθρέας χαλίτικη γη, ακριβώς πανω από τον Κεφαλόβρυσο, με προορισμό να γίνει γήπεδο της ποδοσφαιρικής ομάδας. Το έδαφος του χώρου που παραχωρήθηκε ήταν αρκετά ανώμαλο, αλλά χάρη στην εθελοντική και πρόθυμη εργασία όλων, ο χώρος αυτός μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα διαμορφώθηκε σε ένα ωραίο και αγωνιστικό γήπεδο.

Με την οργάνωση της ποδοσφαιρικής ομάδας, την αγορά ποδοσφαιρικού υλικού και την απόκτηση του γηπέδου, η ποδοσφαιρική ομάδα ήταν έτοιμη και τον ίδιο χρόνο (1957) άρχισε, σε πρώτο στάδιο, να δίνει φιλικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες με αντίπαλες ομάδες των χωριών της γύρω περιοχής, μεταξύ των οποίων ο Κουτσοβέντης, το Νέο χωριό, το Παλαίκυθρο, το Τραχώνι, το Έξω Μετόχι κ.ά. Αυτό συνεχίζεται για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Τα αποτελέσματα αυτών των αγώνων υπήρξαν αρκετά ικανοποιητικά. Ανεξίτηλα μένουν στη μνήμη των παλιών ποδοσφαιριστών το πάθος και ο ζήλος με τον οποίο αγωνιζόντουσαν για την επιτυχία της ομάδας τους.

Το 1960 η ποδοσφαιρική ομάδα λαμβάνει μέρος στο πρωτάθλημα εις μνήμην των ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα του 1955 -59 που έγινε στην περιοχή Κυθρέας. Από το 1965 η ποδοσφαιρική ομάδα αγωνίζεται σε διάφορα περιφερειακά πρωταθλήματα καθώς και σε πρωταθλήματα επτά καθ’ ομάδα. Το 1966 η ποδοσφαιρική ομάδα εντάσσεται στη δύναμη της ΑΠΕΣΚ πρωτάθλημα της περιοχής Κυθρέας. Στην Ομοσπονδία αυτή η ομάδα έμεινε μέχρι το 1974. Κατά τη διάρκεια των χρόνων αυτών η ομάδα λάμβανε μέρος ανελλιπώς σε όλα τα πρωταθλήματα και όλες τις εκδηλώσεις της Ομοσπονδίας. Πάντοτε η ομάδα εκτιμόταν από τις αντίπαλες ομάδες για το ήθος του χαρακτήρα των ποδοσφαιριστών της, καθώς επίσης σαν μια υπολογίσιμη και σοβαρή ομάδα. Αρκετά ήταν τα έπαθλα τα οποία κοσμούσαν την βιτρίνα του Σωματείου στην Κυθρέα. Προπονητής της ομάδας των Χύτρων ήταν ο Άριστος Αριστείδου.

Το Σωματείο ανέπτυξε την εθνική, πολιτιστική και κοινωνική του δράση μέσα στα δὐσκολα χρόνια της αποικιοκρατίας. Τα Εθνικά Σωματεία ήταν απαγορευμένα, κάθε φανερή βοήθεια προς τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ ήταν καταδίκη. Οι συγκεντρώσεις ήταν απαγορευμένες, τα λόγια έβγαιναν επιφυλακτικά από τα στόματα των κατοίκων. Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να ιδρύσει κατ’ αρχήν την Χορωδία των Χύτρων, την οποία διεύθυνε ο Μιχαήλ Ανδρέου. Η Χορωδία αυτή ήταν ονομαστή και λάμβανε μέρος σε όλες τις εθνικές εκδηλώσεις τραγουδώντας εθνικά άσματα. Όλοι οι Κυθρεώτες θα θυμούνται το ξύπνημα κάθε 25ης Μαρτίου με το περίφημο «Εωθινό», ψαλμένο από τα στόματα της χορωδίας των Χύτρων. Αργότερα και μετά τον απελευθερωτικό αγώνα η χορωδία των Χύτρων συνήθιζε να λαμβάνει μέρος σε μνημόσυνα ηρώων της ΕΟΚΑ, όπου τραγουδούσε εθνικά τραγούδια. Επίσης, η χορωδία λάμβανε μέρος στις εκδηλώσεις που γίνονταν για εθνικές επετείους στο δημοτικό σχολείο της Χαρδακιώτισσας. Εδώ αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι η χορωδία των Χύτρων έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ Νεολαίας που έγινε το 1958 στη Λευκωσία. Τόσο θαυμάσια ήταν η εμφάνιση της χορωδίας και τόσο άρεσε στους διοργανωτές και παρευρισκομένους που της ανάθεσαν το κλείσιμο του Φεστιβάλ με την ψαλμωδία του Εθνικού Ύμνου.

Άλλο μέλημα του Σωματείου ήταν η εκπαίδευση της μαθητιώσας και σπουδάζουσας νεολαίας και για το σκοπό αυτό ίδρυσε μεγάλη βιβλιοθήκη από την οποία όλοι οι νέοι δανείζονταν βιβλία. Η βιβλιοθήκη αύτη ήταν εμπλουτισμένη με αρκετά βιβλία εθνικού, πολιτιστικού, ιστορικού και κοινωνικού περιεχομένου. Επίσης, ένας από τους πρωταρχικούς στόχους ήταν η ίδρυση θεατρικού τμήματος, του οποίου την εκπαίδευση ανάλαβε ο Γεώργιος Κούλας. Αρκετά ήταν τα θεατρικά έργα και τα δράματα τα οποία παρουσίασε το Σωματείο, τα περισσότερα από τα οποία ήταν εθνικού περιεχομένου, όπως το: «Μεσολλόγι», «Αρματωλοί και Κλέφτες», «9η Ιουλίου» κλπ.

Στον εθνικό τομέα αξίζει να αναφέρουμε επίσης τη δράση του Σωματείου κατά την περίοδο της τουρκικής ανταρσίας 1963- 64, όπου το οίκημα του Σωματείου μετατράπηκε σε χώρο κατασκευής πυρομαχικών, καθώς επίσης και αρκετά από τα μέλη του φόρεσαν την πράσινη στολή τρέχοντας στο καθήκον που τους καλούσε η Πατρίδα για προστασία της εδαφικής ακεραιότητας του νησιού μας. Κάθε χρόνο το Σωματείο τελούσε το μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ Σπύρου Χατζηγιακουμή στον ιερό ναό της Αγίας Άννας στην ενορία Συρκανιά.

Για ανάπτυξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, το Σωματείο ίδρυσε χορευτικό τμήμα, όπου οι νέοι εκπαιδεύονταν στους παραδοσιακούς κυπριακούς χορούς. Πολλοί νέοι εκπαιδεύτηκαν και έγιναν καλοί χορευτές, μεταξύ των οποίων αξίζει να αναφέρουμε και τον Παντελή Χοπλαρο, παγκύπρια τώρα γνωστό χορευτή κυπριακών χορών.