Η ενασχόληση των κατοίκων της Κυθρέας με την εκτροφή του μεταξοσκώληκα και την παραγωγή μεταξιού μαρτυρείται από την περίοδο της Βενετοκρατίας, κατά την οποία οι συκαμινιές αναφέρονται σε αφιερωτήρια έγγραφα ως σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και κατά τις πρώτες δεκαετίες της Αγγλοκρατίας, γραπτές αναφορές περιηγητών κάνουν μνεία στα δάση από συκαμινιές στην Κυθρέα, οι οποίες χρησιμοποιούνταν ως τροφή για τον μεταξοσκώληκα. Χάρη στην ολόχρονη και συνεχή ροή νερού οι εκτάσεις της Κυθρέας αρδεύονταν αδιάλειπτα συντείνοντας έτσι την πλούσια παραγωγή μεταξιού και βαμβακιού. Η ανάπτυξη που γνώρισαν οι δραστηριότητες αυτές, συνέβαλαν στην ευημερία των κατοίκων της κωμόπολης.


Από μετάξι ύφαιναν οι Κυθρεώτισσες ιταρέδες για πουκάμισα, γυναικεία φορέματα και είδη προίκας, σαττακρούτα για ανδρικές φορεσιές, γυναικείες φούστες και ζακέτες, ταϊστά για σεντόνια, καθώς και κουκκουλάρικα. Παλαιότερα κατασκεύαζαν και τα τάτστενα, κεντημένα στο χέρι με ποικιλόμορφα σχέδια.

Την εξασφάλιση καλής ποιότητας μεταξόσπορου αναλάμβαναν γνωστοί έμποροι της Κυθρέας. Σημαντική πηγή εσόδων ήταν επίσης η παραγωγή και πώληση τεράστιων ποσοτήτων κουκουλιού, αφού για πολλές δεκαετίες το εμπόριο κουκουλιών αποτελούσε ένα πολύ κερδοφόρο επάγγελμα. Ενδεικτική της αξιοποίησης του κουκουλιού από τις νοικοκυρές ήταν η φιλοτέχνηση κάδρων με κουκούλια μεταξοσκώληκα, τα οποία αποτελούσαν μέρος της προίκας τους ή είχαν αποκτηθεί ως γαμήλια δώρα. Δύο τέτοια κεντήματα που προέρχονται από το Νέο Χωριό Κυθρέας, κοσμούν σήμερα τη συλλογή του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης στη Λευκωσία.

Πηγή: Αριστείδου Α., «Η σηροτροφία στην Κυθρέα», στο Κατάλογος Έκθεσης: Κυθρέα, η γη των Χύτρων. Αρχαιότητες, κειμήλια και θησαυροί, Λευκωσία 2016, 92-95.